Autentični filmski umetnik, višestruko i višestrano potvrđen, Kusturica oblikuje svoju poetičku misao o filmu naporedo sa beleženjem svojih raspoloženjaza vreme snimanja filma Podzemlje. To snimanje je praćeno teškoćama i odvija se u gradu piščevog filmskog školovanja: u Pragu. Unutar vremena prošlosti, pored vremena sarajevskog detinjstva, pojavljuje se vreme studija, godine učenja, hladni i sivi svet poznog komunizma, sedamdesete godine XX veka.U svakoj kulturi umetničko obrazuje simbiotičke spojeve sa društvenim, političkim, opštim mišljenjem, ozakonjenim predrasudama.
U dnevničkim zapisima naš autor ispoljava svoju angažovanost, u nemirenju sa političkom korektnošću, u odnosu na dve vodeće teme sopstvenog životnog iskustva. To su rat u titoističkoj Jugoslaviji i opšte mišljenje kao nevidljivi postament i cilj svake političke korektnosti.
Iz pogovora Mila Lompara