Viktor Frankl (1905 — 1997) bio je austrijski neurolog i psihijatar, jevrejskog porekla, poznat i kao čovek koji je preživio golgotu Holokausta. Najpoznatiji je kao osnivač logoterapije, tj. terapije smislom, čije su tehnike i cilj koncentrisani na smisao egzistencije i traženje tog smisla. Frankla smatraju osnivačem Treće bečke psihijatrijske škole, posle psihoanalize Sigmunda Frojda i individualne psihologije Alfreda Adlera. Frankl je traženje smisla smatrao primarnom motivacionom snagom u čoveku nazivajući je volja za smislom, nasuprot principu zadovoljstva iz klasične psihoanalize, odnosno Adlerovoj volji za moć.
Najpoznatija knjiga Viktora Frankla je Čovekova potraga za smislom - koja opisuje njegova iskustva u koncentracionom logoru, gde piše o traženju smisla življenja i gde nudi razlog za život, uprkos teškim okolnostima.
Frankl je postao jedan od ključnih stručnjaka u egzistencijalnoj terapiji i izvor inspiracije humanističkim psiholozima.